​

Het stof van Corona is nog lang niet gaan liggen, maar we willen met warme wijk een stevige tand bijsteken voor de ouderen in onze wijken. 41 % van onze cliënten in de wijkcentra en de wijk zijn 60 + (ook binnen onze oorspronkelijke doelgroep personen met een beperking is 36 % van onze cliënten 60 +).

Wat vooral zeer verontrustend was en is, is het niveau van de maatschappelijke discussie, analyses en conclusies die we de laatste weken de revue zagen passeren. Bijna steeds bleef men in de conclusies steken in nood aan éénheid van aansturing voor gezondheidszorg en een oppervlakkige discussie over bevoegdheidsverdeling tussen België en Vlaanderen om aan te geven wat er misloopt in het ouderenbeleid in het algemeen en de uitdagingen van de woonzorgcentra in het bijzonder. Niemand die aangaf dat de focus gedeeltelijk weg moet van zorg en naar kwaliteit van bestaan moet schuiven met meer nadruk op krachtgerichte ondersteuning.  

In een volgende nieuwsbrief van Warme Wijk gaan we hier dieper op in.   

Om inclusie van onze ouderen te bevorderen kiezen wij er voor om dat te doen vanuit hun directe omgeving, de wijk. Om finaal bij het versterken van inclusie van ouderen te belanden, zullen we moeten inzetten op kansen voor inspraak voor ouderen, realiseren van vormen van mede-beheer en eigenaarschap van en voor de ouderen van de meest diverse aspecten van onze wijkwerking. 

We zullen de sterkere focus op ouderen in onze wijken (steeds in de mix met alle andere kwetsbare doelgroepen en vooral ook in een de o zo belangrijke sociale mix) doen via een project ten bate van inclusie van ouderen. 

We kunnen hier gebruik maken van onze ervaring van tien jaar wijkwerken met kwetsbaren in de wijk (2010-2020).     

We beschouwen ons project als open source. Geïnteresseerde organisaties kunnen partner worden en vijf jaar lang input krijgen van en geven aan de leergemeenschap met betrekking tot de uitgewerkte formats en opgebouwde ervaring en kennis op het vlak van versterken van inclusie van ouderen in de wijk. 

​

​

Alle professionele actoren zorg, welzijn en gezondheid die actief zijn in onze Warme Wijken, krijgen het aanbod om via de wijkconferentie aan te sluiten bij het project.  

Waar zetten we op in :

1. Elke oudere hoort er bij in de wijk, we nodigen elke oudere meerdere malen per jaar uit om deel te nemen aan de wijkgemeenschap (zomerbar, winterfeest, rommelmarkt, activiteiten in het wijkcentrum…). Op die wijze doen we een permanente inspanning om toenemende vereenzaming een halt toe te roepen. We streven permanent naar het verbinden van de oudere persoon met de wijkgemeenschap.  

2. We roepen een stevige halt toe aan de ‘verkleutering’ van ouderen, zorg moet dus meer ruimte maken voor ondersteuning en empowerment van ouderen (binnen de grenzen van hun mogelijkheden, maar met genoeg ambitie). Werk maken om (als oudere) in je kracht te komen staan is geen recht, het is een uitdaging waar we ouderen voor zetten. Het gaat hier dus om een ‘werkwoord’ en de weg naar empowerment is geen makkelijke weg. Het vraagt ook duidelijk om andere competenties bij medewerkers uit zorg, welzijn en gezondheid om dit te ondersteunen en hier de juiste prikkels te geven.   

3. We geven taal aan ouder worden en zijn en zoeken vooral naar de juiste taal om het einde leven intenser te beleven (we durven hier zelfs over vieren te spreken). De kijk van de samenleving op einde leven werkt beperkend naar de mogelijkheden van ouderen om op een waardevolle manier aan de samenleving te kunnen deelnemen. Dit terwijl einde leven juist een fase is waarin heel wat mogelijkheden zijn op het vlak van individuele ontwikkeling van de oudere persoon en heling tussen generaties (door het wegwerken van systemische verstrikkingen).

4. Het dichten van de kloof tussen ouderen en het beleid veronderstelt ouderen die in hun kracht staan (graag ook ver weg van enkel een rechten discours) en die taal kunnen geven aan wat ouderen nodig hebben om deel uit te maken van de (wijk)gemeenschap. Het tafelmoment in het wijkcentrum en de wijkraad zijn de inspraakorganen die bewoners uit de Warme Wijk ruimte geven om in samenwerking met en ten bate van de wijkgemeenschap beleid uit te stippelen voor inclusie van ouderen.

Werken aan inclusie voor en van ouderen is werk van zeer lange adem, we vertrekken van een wijkengagement voor 40 jaar of twee generaties. Aangezien heel wat vereenzaming en isolement gekenmerkt wordt door zorg- en ondersteuningsinertie, werk je in een aantal gevallen met ‘hij of zij die te moe is om te leven en te moe om te sterven’ via zijn of haar kinderen en kleinkinderen. Je gaat op die wijze de weg tonen naar ‘de mogelijkheid van een betere toekomst’. Wanneer die weg voor de zorginerte enigszins duidelijk wordt of het gevoel van empowerment aansterkt (soms na vele jaren) kunnen er stappen gezet worden naar ‘iedereen hoort er bij’.

Ook voor wat de ontwikkeling van ‘een taal einde leven’ die je in de samenleving haar plaats laat innemen (te bate van ouderen), kijken we naar een timing van twee generaties. 

Kenmerkend voor onze wijze van werken is dat er steeds gestart wordt met een ‘wijkscan’, waarbij we aanwezige mensen, middelen en krachten bij mekaar brengen en de aanpak bottom-up opbouwen. We vertrekken van een wit blad en bouwen het project op met wie en wat er in de wijk aanwezig is. Elke wijk is immers anders.   

​